اهمیت جهانی غربالگری روده بزرگ بر سلامت انسان!

سرطان روده بزرگ شرایطی است که در آن سلول‌های سرطانی در روده بزرگ رشد می‌کند. این سلول‌های می‌توانند به سایر بافت‌های بدن هم انتشار پیدا کنند و حتی در آن‌ها تکثیر شوند. از نشانه‌های این بیماری می‌توان به وجود خون در مدفوع، تغییر در حرکات روده و دفع مدفوع، کاهش وزن و خستگی اشاره کرد. غربالگری سرطان روده بزرگ می‌تواند در کاهش مرگ‌ومیر احتمالی ناشی از آن بسیار موثر باشد. معمولا غربالگری این سرطان در بازه سنی 50 تا 75 سال توصیه می‌شود؛ چراکه بر اساس تحقیقات جدید محققین غربالگری سرطان روده بزرگ بسیار موثرتر از آن است که پیش از این تصور می‌شود.

به گزارش واحد خبر داروتامین، بر اساس پژوهشی که توسط دانشگاه MIT انجام شد، نگاه جدیدی به داده‌های 5 کارآزمایی وجود دارد. برهمین مبنا غربالگری سرطان روده بزرگ، نرخ سرطان را به‌طور قابل توجهی بیش از آنچه که تجزیهتحلیل‌های پیشین کارآزمایی‌های تصادفی‌شده نشان داده‌اند، کاهش می‌شود. نتایج این پژوهش در 15 دسامبر سال 2023 در مجموعه مقاله‌های آکادمی علوم (PNAS) منتشر شد.

بر اساس این تحقیق حدود یک درصد شرکت‌کنندکان در یک کارآزمایی ویژه در دهه پس از آزمایش به سرطان روده بزرگ مبتلا شدند. اما نتایج جدید نشان می‌دهد که انجام غربالگری مقدار ابتلا به سرطان را به نیم کاهش داده است. البته پژوهش‌های قبلی تاثیر غربالگری را حدود یک چهارم درصد تخمین زده بودند.

به گفته آقای جاش آنگریست (Joshua D. Angrist)، عضو تیم پژوهش و اقتصاددان دانشگاه MIT، تاثیر واقعی غربالگری در حدود نیم درصد است. این مقدار تاثیر دو برابر نتیجه‌های منتشرشده پیشین بود. همچنین آقای آنگریست افزود که این یافته‌های بسیار مهم هستند؛ چراکه به بسیاری شرکت‌کنندگان در کارآزمایی که فرصت غربالگری سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی داده شد، آن را نادیده گرفتند. پژوهش‌های قبلی نتوانستند به درستی نبود پایبندی به درمان مورد نظر را توضیح دهند.

در ادامه گزارش آقای آنگریست بیان می‌کند که نبود پایبندی در کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌شده، به ویژه مواردی که مداخله‌های نسبتا ناخوشایندی مانند غربالگری CRC را ارائه می‌کنند، زیاد است. معمولا همیشه پیشنهاد کولونوسکوپی رایگان با اشتیاق پذیرفته نمی‌شود. این شرایط برای تجزیه‌وتحلیل کارآزمایی مشکل‌ساز است؛ چراکه پیشنهاد می‌شود که در کارآزمایی‌های غربالگری به‌صورت تصادفی انجام شود؛ اما این مشکل امکان انجام غربالگری تصادفی را رد می‌کند.

در پژوهش جاش آنگریست و پیتر هال، داده‌های مربوط به کارآزمایی بالینی تصاپفی‌شده غربالگری سرطان روده بزرگ بررسی شد. در چهار مورد از این غربالگری‌ها از روش سیگموئیدوسکوپی و در یک مورد از آن‌ها از روش کولونوسکوپی استفاده شد. کارآزمایی‌ها با یک گروه درمانی انتخاب‌شده به‌صورت تصادفی برای غربالگری و یک گروه شاهد که بیشتر غربالگری شدند، انجام شد. اما در هر کارآزمایی، تعداد شرکت‌کنندگان در گروه درمانی که واقعا غربالگری شدند، بسیار متفاوت بود. این افراد بسیار کمتر از تعدادی بود که فرصت غربالگری به آن‌ها ارائه‌ شد.

پژوهش‌های پیشین بر مقایسه‌های مبتنی بر پیشنهاد غربالگری به‌طور تصادفی، بدون آنکه بر روش مناسب برای تعداد افرادی که واقعا غربالگری شده‌اند، تمرکز دارند. اما در تجزیه و تحلیل جدید، تنظیمات خاصی انجام می‌شود، تا معیارهای معتبری از تاثیر را بر روی افرادی که واقعا غربال شده‌اند، ایجاد کند. این تنظیم از یک روش اقتصادسنجی به نام متغیرهای ابزاری (IV) که اقتصاددانان از آن استفاده می‌کند.

آنگریست بیان می‌کند: کارآزمایی‌های غربالگری سرطان، با نبود پایبندی قابل توجه آنها به پروتکل درمانی، واقعا یک سناریوی ایده‌آل برای IV به حساب می‌آید. همچنین تجزیه‌وتحلیل جدید یک معمای کلیدی در پژوهش‌های پیشین را حل کرد. آنگریست و هال دریافتند که برآوردهای IV از ۵ کارآزمایی به‌طور قابل‌توجهی همسو هستند و کاهش نسبتا ثابت نیم درصدی در بروز سرطان در میان افرادی که غربالگری شده‌اند، را نشان می‌دهند.

در ۵ کارآزمایی مختلف و دسته‌ای از زیرگروه‌ها، نتیجه‌ها بر روی یک خط قرار می‌گیرند، حتی اگر اثرهای قصد غربالگری در طی کارآزمایی‌ها کاملا متفاوت بود. در پایان آقای آنگریست بیان می‌کند: اگر قصد دارید یک بیمار بی‌میل کولونوسکوپی را تشویق کنید، نباید تاثیر دعوت به غربالگری را به آنها بگویید؛ بلکه باید تاثیر واقعی غربالگری را به آن‌ها گفت و این عدد بسیار بزرگتر است.