همه‌گیری تب دنگی در تهران | واقعیت یا شایعه

یکی از مهم‌ترین اخبار پزشکی این روزهای ایران و جهان شیوع یک عفونت ویروسی به نام تب دنگی بوده که روش انتقال آن به انسان از طریق نیش پشه آلوده به این ویروس است. شیوع این بیماری در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری به ویژه در نواحی شهری بیشتر از سایر مناطق دیگر است. تشخیص و مراجعه زودهنگام به پزشک می‌تواند تا حدود زیادی از میزان مرگ و میر ناشی از تب دنگی شدید جلوگیری کند. در ادامه مطلب با بررسی کامل ویروس تب دنگی و میزان شیوع آن در ایران به ویژه در شهر تهران، تلاش کرده‌ایم اطلاعات مفیدی در اختیار هم‌وطنان عزیز قرار دهیم تا در صورت ابتلا به این ویروس  با آگاهی بیشتری دوره آن را بگذرانند.

علائم تب دنگی

بیشتر افرادی که به تب دونگی مبتلا می‌شوند علائم خاصی ندارند و پس از گذشت ۱ تا 2  هفته تقریبا بهبودی کامل خود را به دست می‌آورند، اما با این وجود تب دنگی شدید ممکن است منجر به مرگ فرد شود؛ بنابراین در هر صورت باید این بیماری را جدی گرفت. بسیاری از افراد ممکن است علائم این بیماری را با علائم آنفولانزا یا بیماری‌های مشابه اشتباه بگیرند. بین ۴ تا ۱۰ روز پس از گزش پشه آلوده به تب دنگی علائم بیماری ظاهر می‌شود و معمولاً ۲ تا ۷ روز طول می‌کشد تا علائم بیماری از بین رفته و فرد بهبود پیدا کند. مهم‌ترین علائم تب دنگی  عبارت‌اند از:

تب بالای ۴۰ درجه سانتیگراد

حالت تهوع

درد پشت چشم

سردرد شدید

استفراغ

کهیر

دردهای مفاصل و عضلانی

تورم غدد

در مواردی که فرد به تب دنگی شدید مبتلا می‌شود پس از از بین رفتن تب، علائم زیر ظاهر می‌شوند:

استفراغ مداوم

خستگی

درد شکم شدید

خونریزی بینی یا لثه

بی‌قراری

تنفس پی در پی و سریع

مدفوع یا استفراغ خونی

احساس ضعف

پوست رنگ پریده و سرد

تشنگی زیاد

در صورت مشاهده هر کدام از این علائم در فرد، مراجعه فوری به پزشک و قرار گرفتن تحت مراقبت الزامی است.  افرادی که به تب دنگی شدید مبتلا می‌شوند، ممکن است تا چند هفته پس از بهبود همچنان احساس خستگی کنند.

تب دنگی در تهران

تاکنون اخبار ضد و نقیضی مبنی بر شیوع تب دنگی در تهران به گوش رسیده است، اما به نقل از منابع معتبر تاکنون تنها یک مورد تب دنگی در تهران مشاهده شده که گویا بیمار در سفر به استان دیگری به این ویروس  مبتلا شده است. مسعود مردانی به عنوان عضو کمیته علمی بیماری‌های واگیر  وزارت بهداشت، خبر فراگیر شدن این بیماری عفونی را در تهران تکذیب کرده است.

برخی از استان‌های جنوب کشور شامل خوزستان، هرمزگان، سیستان و بلوچستان، بوشهر و دو استان گلستان و مازندران در شمال کشور به پشه آئدس آلوده شده‌اند. استان‌های همجوار این استان‌ها در معرض تکثیر و آلوده شدن قرار دارند. با این وجود آموزش مردمی، افزایش سواد سلامت جامعه و بهسازی محیط نقش زیادی در کاهش بیماری تب دنگی و جلوگیری از همه گیر شدن آن دارد.

علائم تب دنگی در کودکان

کودکان مبتلا به تب دنگی علائمی مانند سردرد شدید، درد مفصلی و عضلانی، تب بالا، استفراغ و تهوع، ضعف و خستگی شدید، درد شکمی، خونریزی لثه‌ها، بینی یا پوست و پوست خارش‌دار و راش دارند. در صورتی که کودک شما به این علائم مبتلا شد، به پزشک مراجعه کنید تا جهت تشخیص قطعی بیماری و درمان آن اقدامات لازم انجام شود. فراموش نکنید تب دنگی شدید نیاز به مراقبت تحت نظر پزشک دارد.

روش‌های انتقال ویروس تب دنگی

انتقال ویروس عفونی تب دنگی به افراد از طریق راه‌های زیر انجام می‌شود:

نیش پشه‌های آلوده به ویروس: پشه Aedes aegypti و Aedes albopictus  دو ناقل‌ اصلی این ویروس عفونی هستند. زمانی که فرد توسط پشه آلوده به ویروس عفونی تب دنگی گزیده می‌شود، ویروس به جریان خون فرد وارد شده منجر به ابتلا به بیماری تب دنگی می‌شود. پشه‌های آئدس با نیش زدن افراد آلوده به تب دنگی، ویروس عفونی را از این افراد دریافت کرده و به افراد دیگر منتقل می‌کنند.

انتقال از مادر به نوزاد: در موارد نادر ویروس دنگی در هنگام بارداری از مادر به جنین و در هنگام زایمان از مادر به نوزاد انتقال می‌یابد.

انتقال از فرآورده‌های خونی: یکی دیگر از روش‌های انتقال این ویروس عفونی، پیوند اعضا یا انتقال خون آلوده است.

راه‌های پیشگیری از تب دنگی

بهترین روش پیشگیری از انتقال و شیوع بیماری تب دنگی، کاهش و در صورت امکان قطع ارتباط انسان با پشه‌های آلوده به این ویروس است. برای این کار می‌توانید از کرم‌ها و  اسپری‌های دفع کننده پشه استفاده کنید.  همچنین نصب پشه‌بند و پوشیدن لباس‌های آستین بلند در مناطقی که احتمال آلوده شدن به این پشه وجود دارد هم می‌تواند به کاهش تب دنگی کمک کند. برای جلوگیری از ورود این پشه به داخل خانه‌ها توصیه می‌شود روی درب و پنجره‌ها توری نصب کنید.

درمان تب دنگی

تب دنگی درمان خاصی ندارد و بهترین روش برای کنترل آن مدیریت علائم بیماری است. بسیاری از علائم این بیماری را می‌توان با مصرف داروهای مسکن در خانه درمان کرد.  توصیه‌های زیر می‌تواند برای مدیریت بهتر بیماری  تب دنگی به شما کمک کند:

هیدراته نگه داشتن بدن با نوشیدن فراوان آب و مایعات

استراحت مطلق

مصرف استامینوفن به عنوان تنها مسکن موثر

خودداری از مصرف داروهای غیر استروئیدی ضدالتهابی مانند آسپرین و ایبوپروفن

داشتن تغذیه مناسب به منظور تقویت سیستم ایمنی بدن جهت مقابله با این بیماری

مراجعه یا تماس با پزشک در صورت مشاهده علائم شدید بیماری

کاهش خطر ابتلا به تب دنگی

واکسیناسیون و اجتناب از نیش پشه آئدس دو راه اصلی برای در امان ماندن از بیماری تب دنگی است. البته محافظت از خود در برابر نیش پشه بهترین راهکار برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری است. واکسیناسیون در برابر این بیماری تنها برای افرادی توصیه می‌شود که قبلاً به ویروس تب دنگی مبتلا شده‌اند. تزریق این واکسن از فرد در برابر سویه‌های دیگری که ممکن است در آینده از این ویروس وجود داشته باشد محافظت کرده یا منجر به کاهش علائم آن خواهد شد. دریافت واکسن تب دنگی برای افرادی که قبلاً به این ویروس آلوده نشده‌اند، توصیه نمی‌شود. خطر ابتلا به ویروس تب دنگی شدید برای افرادی که قبل از ابتلا شدن به این بیماری واکسن آن را تزریق کرده‌اند، بسیار زیاد است.