اختلال ADHD در بزرگسالان
آیا شما هم در دوران مدرسه تمرکز روی درس‌ها برایتان سخت بود و مدام حواستان به چیزهای مختلف پرت می‌شد؟ احتمال دارد شما دچار ADHD یا بیش فعالی بزرگسالان شده باشید. ADHD یک اختلال سلامت روان است که علائم مختلفی مثل مشکل در توجه، بیش‌فعالی و رفتار تکانشی دارد. این علائم می‌توانند باعث عملکرد ضعیف شما در محل کار یا دانشگاه، کمبود اعتمادبه‌نفس و بسیاری مشکلات دیگر شوند. با وجود اینکه به آن ADHD بزرگسالان گفته می‌شود، ریشه آن به کودکی باز می‌گردد. در بسیاری از افراد تا وقتی فرد بزرگ نشده است، ADHD در او تشخیص داده نمی‌شود. برای آشنایی بیشتر با این اختلال توصیه می‌کنیم این مقاله از وبلاگ داروتامین را مطالعه کنید.
بیش فعالی در بزرگسالان چیست؟
بیش فعالی در بزرگسالان یک اختلال مغزی است که نمی‌توانید به‌خوبی روی موضوعی تمرکز کنید. افرادی که مبتلا به اختلال ADHD در بزرگسالان هستند احساس می‌کنند که انرژی زیادی دارند و کارهایشان بیشتر براساس انگیزه است. علت اصلی این اختلال هنوز به‌طور دقیق مشخص نیست؛ اگرچه محققان حدس می‌زنند که ژن‌ها، محیط و نحوه اتصال‌های مغز ممکن است باعث آن شوند.
اگر در زمان کودکی اختلال ADHD تشخیص داده شده است، احتمالا در بزرگسالی نیز با علائم آن دست‌و‌پنچه نرم خواهید کرد. البته، برعکس آن صادق نیست؛ یعنی اگر در کودکی نشانه‌های آن را بروز نداده‌اید، باز هم احتمال دارد بیماری ADHD در بزرگسالان را تجربه کنید.
ADHD در بسیاری از کودکان تشخیص داده نمی‌شود. این موضوع باعث می‌شود تا در موردشان قضاوت نادرست صورت بگیرد. به‌عنوان مثال، در مدرسه یا خانه آنها را دانش‌آموز بد، تنبل یا شیطون خطاب کنند؛ در حالی‌که این کودکان علائم ADHD را دارند. با افزایش سن مسئولیت‌های هر فرد افزایش پیدا می‌کند و نیاز دارد تا تمرکز و توجه بیشتری داشته باشد. این کار با وجود بیش فعالی در بزرگسالان می‌تواند چالش‌های زیادی ایجاد کند. اما علائم ADHD قابل کنترل هستند و افراد مبتلا به اختلال ADHD در بزرگسالان می‌توانند آنها را مدیریت کنند؛ طوری که به زندگی آنها لطمه‌ای وارد نشود.
علائم ADHD در بزرگسالان
بیش از 9 درصد از مردم دنیا مبتلا به بیش فعالی در بزرگسالان هستند. حتی موسسه ملی سلامت روان آمریکا تخمین می‌زند که این عدد بیشتر باشد. به همین خاطر مهم است که علائم این اختلال را بشناسید تا بتوانید آن را به‌موقع تشخیص دهید و برای درمان آن اقدام کنید.
- بی‌نظمی
بسیاری از افراد ممکن است شلخته باشند و حوصله نظم‌دادن به وسایل خود را نداشته باشند؛ اما فرد مبتلا به بیش فعالی دارای چالش‌های زیادی در زندگی خود است. این موضوع می‌تواند داشتن نظم و ترتیب را برای او مشکل کند. این فرد ممکن است نتواند موضوعات مختلف را در ذهن خود اولویت‌بندی کند و در پیگیری وظایف خود به مشکل می‌خورد.
- عدم تمرکز
واضح‌ترین علامت ADHD عدم تمرکز است. افراد دارای ADHD به‌راحتی حواسشان پرت می‌شود، وقتی با آنها صحبت میکنید، گوش‌دادن به شما برایشان سخت است و همین‌طور جزییات را نادیده می‌گیرند.
- بی‌قراری و اضطراب
یک فرد بزرگسال مبتلا به ADHD احساس می‌کند انرژی زیادی دارد و دوست دارد فورا یک کار را تمام کند. اما همین شور و اشتیاق زیاد باعث اضطراب در آنها می‌شود. زیرا انجام هر کاری به توجه و تمرکز کافی نیاز دارد. علائم بی‌قراری و اضطراب در بزرگسالان می‌تواند مشابه کودکان باشد. علائمی مثل:
- حرکت‌دادن مکرر دست و پا؛
- جابه‌جاشدن در صندلی؛
- ناتوانی در ثابت‌نشستن.
- تمرکز بیش از حد
قبل‌تر گفتیم که افراد مبتلا به بیش فعالی در بزرگسالان اغلب حواسشان به‌راحتی پرت می‌شود. بر اساس منابع جدید آنها ممکن است دچار مشکلی به نام هایپرفوکوس نیز شوند. به این معنی که آن‌چنان روی چیزی تمرکز می‌کنند که اطراف خود غافل می‌شوند. این حالت می‌تواند باعث شود اطرافیان خود را نادیده بگیرند و آنها برداشت نامناسبی از این رفتار داشته باشند.
- فراموشی
بسیاری از اوقات پیش می‌آید که چیزی را فراموش میکنید؛ اما افراد مبتلا به بیش فعالی در بزرگسالان به مراتب این اتفاق برایشان بیشتر رخ می‌دهد. ممکن است محل وسایل خود را فراموش کنند یا تاریخ‌های مهمی را از یاد ببرند. این فراموشی می‌تواند روی جایگاه شغلی و روابط آنها اثر بگذارد.
بیش فعالی در بزرگسالان و ازدواج
حواس‌پرتی، بی‌نظمی و عدم تمرکز ناشی از بیش فعالی در بزرگسالان می‌تواند در جنبه‌های مختلفی از زندگی شما اختلال ایجاد کند. یکی از این جنبه‌ها روابط عاطفی شما و ازدواج است. مشکلات شما وقتی بیشتر می‌شود که این اختلال در شما تشخیص داده نشده و برای درمان آن اقدام نکرده باشید.
اگر به بیش فعالی در بزرگسالان مبتلا باشید ممکن است احساس کنید شریک زندگی شما مدام به شما غر می‌زند، از شما انتقاد می‌کند و سعی دارد به کار شما نظارت داشته باشد. همیشه در تلاش هستید تا او را راضی کنید؛ اما موفق نمی‌شوید و در نهایت فاصله شما با همسرتان روزبه‌روز بیشتر می‌شود.
در سوی دیگر قضیه، ممکن است همسر شما یک فرد مبتلا به اختلال ADHD در بزرگسالان باشد. در این‌صورت احساس میکنید که تمام بار مسئولیت‌ها به دوش شماست و شما تنها هستید. شریک زندگی‌تان شما و کارهایی که برای او انجام می‌دهید را نادیده می‌گیرد و از شما قدردانی لازم را نمی‌کند. مدام انتظارات و خواسته‌هایتان را به او می‌گویید؛ اما او توجهی نمی‌کند و اهمیت نمی‌هد.
احساسات هر دو طرف این رابطه می‌تواند باعث ایجاد یک چرخه نامطلوب شود. شریک غیر ADHD مدام از همسرش انتظار دارد و از او انتقاد می‌کند، در حالی که شریک ADHD حس می‌کند درک نمی‌شود و سعی می‌کند از خود دفاع کند. ماندن در چنین رابطه‌ای می‌تواند عذاب‌آور باشد؛ اما با مطالعه درباره نقش ADHD در رابطه خود و اینکه چطور باید چالش‌های آن را مدیریت کنید، می‌توانید ازدواج سالم و موفقی داشته باشید.
تست بیش فعالی در بزرگسالان
تست بیش فعالی در بزرگسالان در افرادی که با مشکلات آن درگیر هستند استفاده می‌شود. این افراد معمولا دارای مشکلاتی مثل موارد زیر هستند.
- در انجام کارها جزییات را فراموش می‌کنند.
- وقتی با آنها صحبت می‌شود به نظر می‌رسد گوش نمی‌دهند.
- وقتی کاری را شروع می‌کنند ادامه دادن آن برایشان سخت است.
- وسایل خود مثل کلید، کیف پول و عینک را جا می‌گذارند.
تست ADHD شامل سه مرحله است:
- اول از همه باید مشخص شود آیا علائم ADHD را دارید و آیا زندگی روزمره شما مختل شده است.
- علت‌های دیگری که ممکن است باعث این علائم شده باشند، بررسی می‌شوند.
- بیماری‌های همراه مانند اختلال یادگیری، اضطراب، ناتوانی ذهنی یا اختلال خلقی شناسایی شود.
قبل از این به متخصص مربوطه مراجعه کنید، می‌توانید با استفاده از تست‌های آنلاین ADHD یک ذهنیت کلی پیدا کنید. اما نباید به نتایج حاصل از این تست‌ها تکیه کنید؛ چرا که به لحاظ علمی درستی آنها ثابت نشده است. با مراجعه به پزشک، یک پرسشنامه به شما داده می‌شود که باید آن را پر کنید.
سوالاتی مانند اینکه آیا متوجه علائمی در محل کار یا مدرسه شده‌اید، سابقه مصرف مواد مخدر و الکل، سوابق رانندگی و روابط شما با دوستان و خانواده از شما پرسیده می‌شود. توجه کنید برای اینکه بتوانید مشکل خود را حل کنید باید صادقانه به سوالات پاسخ دهید. نیازی به خجالت کشیدن نیست؛ پزشک مراجعان زیادی مثل شما داشته است و شما را قضاوت نخواهد کرد.
تجربیات دوران کودکی برای تشخیص ADHD نیز اهمیت دارند. برای اینکه بدانید دچار اختلال ADHD در بزرگسالان شده‌اید، باید علائم شما قبل از 12 سالگی شروع شده باشد. اگرچه ممکن است در آن زمان علائم شما با الان تفاوت داشته باشد. پزشک ممکن است با اعضای خانواده و اطرافیان شما نیز صحبت کند. این کار به پزشک کمک می‌کند تا رفتارهایی که خودتان متوجه‌‌شان نشدید یا فراموش کرده‌اید را پیدا کند.
درمان ADHD در بزرگسالان
درمان بیش فعالی در بزرگسالان شامل دارو، آموزش مهارت‌های مورد نیاز و مراجعه به یک روانشناس است. ترکیب این درمان‌ها می‌تواند بهترین نتیجه را دهد. این درمان‌ها عموما باعث کنترل علائم ADHD می‌شوند؛ اما آن را درمان نمی‌کنند. رایج‌ترین داروها برای اختلال ADHD در بزرگسالان داروهای محرک هستند. داروهایی مثل متیل فنیدات یا آمفتامین.
این داروها با تقویت سطوح انتقال دهنده‌های عصبی در مغز به کنترل علائم کمک می‌کنند. اما این داروها عوارض خاص خود را دارند. به همین خاطر اگر نمی‌توانید از آنها استفاده کنید، داروهای اتومکستین غیر محرک و برخی داروهای ضد افسردگی مانند بوپروپیون گزینه‌های مناسبی هستند. در کنار دارودرمانی مراجعه به یک روانشناس می‌تواند روند درمان شما را سریع‌تر کند. روان درمانی می‌تواند به شما کمک کند:
- مدیریت زمان را یاد بگیرید.
- بتوانید رفتارهای تکانشی خود را کنترل کنید.
- مهارت حل مسئله را یاد بگیرید.
- عزت نفس خود را افزایش دهید.
- استراتژی‌هایی برای کنترل رفتار خود ایجاد کنید.
برخی شواهد نشان داده‌اند که مدیتیشن ذهن آگاهانه به‌عنوان یک درمان مکمل می‌تواند خلق و خوی شما را بهبود دهد. تصویرسازی هدایت‌‌شده یا تنفس عمیق تکنیک‌هایی هستند که در این درمان به شما کمک می‌کنند ذهنی آرام داشته باشید.
بیش فعالی در بزرگسالان یکی از اختلالات رایج است که اغلب از زمان کودکی وجود دارد؛ اما تشخیص داده نشده است. افراد مبتلا معمولا دچار حواس پرتی، بی‌نظمی، بی‌قراری، اضطراب و مشکل در روابط خود می‌شوند. درمان قطعی برای ADHD هنوز پیدا نشده است؛ اما به‌وسیله داروهایی مثل فنیدات یا آمفتامین و همچنین روان‌درمانی می‌توان آن را تا حد زیادی کنترل کرد. در نهایت باید علائم این اختلال را به‌خوبی شناخت تا برای کنترل و درمان آن به‌موقع اقدام کرد.
